گر گذارت فتد ارامگه یار

گر   گذ ا ر ت   فتد   ا ر ا مگه   یا ر          ا شک   حسر ت   نبو د   چا ر هء  کا ر
بهر دوست  در غم  ا و  نا له  مکن          اشک زیباست ولی درد وغمی تازه مکن
ا لحمد     بخو ا ن     ا یه ء    نا ب         صلو  ا  ت      بفر ست      بهر    ثو ا ب
یا د  کن  ا ز  ر و ز گا ر ا ن   قد یم          ر و      تلا و ت     کن    قر ا ن    کر یم
می رویم نوبت به نوبت سوی  مرگ         می شویم   تسلیم  حق  در کوی  مرگ
توشه ای ما بسته ایم ازنیک و خیر         جزه ء   حقیقت   بی نیازیم  ما   به  غیر
ما همه دلداده  هستیم سوی حق         می رسد   نوبت  به   ما   ا و ا ی   حق
جسم فانیست  می رود در قعر گور         ر و ح   ا ز ا د  می شو د  ا نسو ی  نو ر
چو ن بمیریم عاقبت ما  ر ا چه باک         ا ین تن  خا کی  شو د  تبد یل به  خا ک
روح بی جسم در جوی ارام و سرد         چو ن  ببیند  جسم  خو یش  را  د ر نبر د
خواهشی دارم از دوستان  خویش         تا   قیامت   نیک  با شید   بهر   خو یش
                                                                                                       
                              مجید اسکندری./  9 / 3 / 1393