دوران کدخدایی دشت بزرگ (زبان محلی )

یکی   بید  کد خد ا ی  د شت  بز ر گی          صفا تی داشت که خان گفتش تو گرگی
نی خو م  ا سمش گو م  مثل  و با  بید          همه  مر د م  د ید ند  که  کد خد ا   بید
چند سا لی کد خد ا بید  ا ی مرد دورون          خیلی ز جر د ا د مر د مه ظلم  فر و و ن
و قت  خروار مالیات  خاک کرد  به  گندم          حقه ایزه به  همه  هم  خان  هم  مردم
ر و ز گا ر ی که عمر مردم  بی  ثمر  بید          وزنه ای او  داشت جد ا خان بی خبر بید
و قتی ما لیا ت مر د مه ا یو ند تر و ز ین          سفا ر ش ا یکر د که مرد مه کم بدرورین
تروزینی  که د ا شت بی کش و من بید          حسا ب  و ز نه ا ش  د و من یه من  بید
ا گر  مر د م   ند ا شتن   سهم    خا نه          و ا سکه  گا شه   فر و شه  د ه    پیا نه
کشاو ر ز  و ا سکه بو  د ر خد مت  خان          کنه  کا ر  و  تلا ش  تا  د ر   بر ه   جا ن
ما هی چند ر و ز ا عمر ش کا ر بیل بید          خوراک و خو ردنش هی نو ن و خین بید
ا گر    ا ید ا   خد ا   یه    لقمه    نو نی          ا یبر د ش  کد خد ا    جا   نو ن   د و نی
همه   مر د م   فقیر  طر ا ح  خا ن   بید          جفا کا ر    کد خد ا   ظا لم    خا ن   بید
خو ش به حا ل نسلی که او روز نبید ن          ا فتخا ر ش سی  هنو که ز و نی بر ید ن
                                                                                                                      
                                     مجید ا سکند ر ی ./  تا ر یخ 21 7 / 1389