ر و ز پد ر مبا ر ک با د

پدر ا ی نهاد هستی دل شید ا ی من هستی        جان نیکوی من هستی یا وجو د من تو هستی 

هر چه دارم زتو دا رم چشم من مست نگا هت        به ا میدی که تو با شی من نگا هم به جما لت
افتخار من تو هستی جا ن من بسته به جا نت        ا ی   ا مید  ز ند گا نی  چه  کنم  نثا ر  جا نت
چه    د هم    هد یه    به    تو    بغیر     جا نم        که      متا  عی    نبو  ذ     بهتر     ز    جا  نم  
من ند ا ر م تو شه ا ی ا ز خو د کنم قر با ن تو         جا ن  شیر  ین  ا  ست  که  ا ن  هم  ما ل  تو
کا ش  بو د م  کو د کی تا  بو  کنم  عطر تو  ر ا        بو سه  بر  د ستت ز نم  یا ر خ  ز یبا ی تو  ر ا
یا  د  م     ا  ید   کو  شش   و   هجر  ا  ن   تو         لقمه   نا نی  ا ز  بر ا ی  همسر  و  فر ز ند  تو 
با     تلا  ش   و    همتی   و ا لا    چه    خو ب        پر و ر ش   د  ا  د  ی  مر  ا  ز  یبا   چه  خو  ب    
مو  ی    مشکینت     ا مر و ز     شد    سفید         د  ر    ر  خت    ا  ثا ر   پیر  ی     شد    پد  ید
ا  ن   قد   سر و ت   نمو  د     قد ر ت   ا  ست        ا ین  همه ا ثا ر  پیر ی ا فتخا ر  و عز ت  ا ست
ا ز   خد ا    خو  ا  هم    تو   با شی    یا و ر م        پا  ید  ا  ر   با  شی    و   د  ا  یم    د  ر    بر م  
یا  ر ب     ا ین     گو هر   نا بم   تو    نگهد ا ر        جا  نش    به    سلا  مت   نگینم   تو   نگهد ا ر 
                                                                                                       
                                   مجید ا سکند ر ی ./  تا ر یخ   15  / 1  /1391 

بها ر ا مد

ز ه خو ا ب بر خیز بها ر ا مد           بها ر  مهما ن   جا ن   ا مد
چو جمشید یادش جام ا مد           شکو  فه  با   د ر خت  ا مد
ز ه   جا  بر  خیز  بها ر  ا مد            بها  ر    د  و  ستی    ا مد 
بها  ر    ا  مد    صفا     ا مد           یکی   سبز ه    قبا     ا مد
چو   عطر  بو  ی   یا  ر  ا مد           گل   شیر  ین   ز با ن  ا مد
بها  ر   با   نقش    یا ر  ا مد          بها  ر   سبز ه    ز ا ر   ا مد
بها  ر    با ر ا ن    ا ب   ا مد          بها  ر     لا له    ز ا ر    ا مد 
خز ا ن  ر فت   و  بها ر  ا مد           بها  ر    عا شقا ن      ا مد 
به  دشت  سیلا ب ا ب ا مد           به  کو ه  ا بشا ر  ا ب  ا مد 
کنو  ن  یا د م  به  عید  ا مد           خبر   ا ز   کو ی   یا ر  ا مد
ز ه   هر  با غی   صد ا  ا مد           صد  ا  ی     بلبلا ن    ا مد
بها  ر  با  د ست    با ز  ا مد          خبر  ا ز   عا شقا  ن   ا مد
بها  ر    با     ا فتخا ر    ا مد          به  شو ق   کو هسار  ا مد
بها  ر   ر نگین  گلان     ا مد          به و قت  کشت و  کا ر ا مد
چو   ا هو   به   د من    ا مد          ز ه  د ر یا   مو ج  ا ب  ا مد
کنو ن  نو ر و ز  و عید    ا مد          به ایران جشن و شو ر ا مد  
 

تقدیم به مادران عزیز دشت بزرگ

ما د ر  ا ی   گنجینهء    اسر ا ر   مـن            ای  بـز ر گ  مـو جـو د جنت  یـار  من 
ما د ر  ا ی  محبـو بـتـرین  سرمایه ها            ای   قد و مت   ثر و ت    کا شا نه ها   
ا ی که  آ غو شت بـو د  محر ا ب  من            قبله گاه   و   سجده گاه   و  ذ کر  من
ا ی  یـگـا نـه   هـمـد م  دوران   عـمـر            ا ی  د عا یت   منجی  کـو ر ا ن   عمر
می ستا یم من تـو را  از جا ن  و  د ل            جایگاهت دردلم تا سرنهم بـرخاک وگل
جـان مــن  ارزانــی  هــر  شـعـر   تــو            مـن  فــدای   دامـن   پــر  مــهــر  تـــو
هستی ام را گـر چـه از ا ن مـن است            ایـن  هما ن پر و ر د هء جـا ن تـو است
هر  چه  د ا ر م  گـر بـر یـز م  پا ی تـو            د ر   ا ز ا ی  یـک   شـب   لا لا ی  تـو 
من ندارم توشه ای ازخودکنم قربان تو            جا ن  شیـریـن  اسـت  در فـرمـان  تــو 
من  چه  گـو یم از همه  عشق و عطا            بـا زبـان نـا تـوان از ان همه لطف و صفا 
کـی  تــو ا نـم  مــزد  زحمـا ت  تـو  را            گو شه ای از همت و ایثـار زیبـای تـو را
د ر دلـم جـبـران  سـازم  نــزد خو یش            بـا کــدامـین  منـطق  و کـردار خـو یـش

ا ز  خـدا  خـو ا هــم  بـخشـد  مــادرم            حـق  خـویشتن  را  ا ز  جــان  و   تـنـم 

                                                                                                          
                                    مجید اسکندری  تاریخ  91/1/5 
 

 

دلتنگی های خودمانی (زبان محلی دشت بزرگ)

د لم  تنگ ا و بید ه   سی  روز گا ر و ن          سی ا و د شت بز رگ  و  سی  بها ر و ن   
د لم تنگ ا و بید ه سی  کو هسا ر و ن          سی  ا وو کا ر ون و سی ا و د یمکا ر و ن  
د لم تنگ اوبید ه سی  قوم وخو یشو ن          ا گر ری د شت بز ر گی نی بی نی شو ن  
د لم  تنگ  ا و بید ه  سی  غله  کا  لی         سی  ا و  خیش  و  د ر ینها.  با غ  کا  لی     
د لم  تنگ  ا و بید ه  سی  بی بر ا ر ی          سی  ا و   شیر و ن    د شت   بختیا ر ی     
د لم تنگ  ا و بید ه  سی  نا مد ا ر و ن          که  رفتن   یک   به  یک  به   جا و د ا نو ن  
د لم تنگ  ا و بید ه سی  کس و کا ر م          که   هر   جا   پا  و نم    غر یب    د یا ر م   
د لم تنگ  او بید ه سی بیشه ز ا ر و ن          کو  یه   ر فتن   ز مینها    و   با غ   کا لو ن
د لم تنگ  ا و بید ه سی زیر کمر سخت          که  و ا  همت  کنیم  جنگل  بو و ه    تخت   
د لم تنگ  ا و بید ه  سی ملک  ز و ا له          که    و ا    کاری    کنیم    غا صب   نما نه  
د ل   هیچکس   مبا  غمگین  و  نا لو ن          بیا  شا د ی   کنیم   د ر  کو  ی    جا نو ن   
همه  دل  تنگ  خا ک  د شت  بز ر گیم          همه   د  لتنگ   نا م    د شت    بز ر گیم
همه  کل  فکر  پیل  و  ما ل  و   شرکت         ببین   د شت   بز ر گ  کل  خیر  و  بر کت
بر ین   ا با د    کنین    ملک      بهو  ته          مهل   و یر و ن    بو و ه   هو  نه   گهو  ته
ا گر   که  ر ی   نر سی    به   د ا د ش          ا یبو    هر   ا  جنبی    صا  حب   خا کش
ا یبو   د شت   بز ر گ   مثل   فلسطین          همش و یر و ن  ا یبو خا کی  که  هشتین
قسم  ا ید  م    کل   د شت   بز  ر  گه          کسی   که    و ا ر ث      نسل     بز ر گه
ز نه  کا ر خو نه   و  طر حها ی   کا ر ی          که   تا  ا با د  بو و ه   د شت  و  ا ر و ضی       
                                                                                       
                                   مجید اسکند ری./  تا ر یخ 91/1/4