دل نوشته های مجید اسکندری دشت بزرگ

دل نوشته های مجید اسکندری دشت بزرگ

این وبلاگ حاوی اشعار-تصاویر -داستانها ی واقعی می باشد.
دل نوشته های مجید اسکندری دشت بزرگ

دل نوشته های مجید اسکندری دشت بزرگ

این وبلاگ حاوی اشعار-تصاویر -داستانها ی واقعی می باشد.

تقد یم به ما د ر ا ن شهد ا ی گمنا م ./


ا مــد م من از فـرا سو ی زمـان       ا مــدم ا ز سر ز مین  بی نشان

ا مــد م من بـا هزا ر ا ن افتـخار      ا مــدم تـا بـو  کنـم  د ستان یـار

مـادرم  غصه  نـخو ر من ا مـدم       ا مـدم بـا ز تـا تـو بـاشی همدمم  

ا مـد م ا ز جبهه. امـا بی پـلاک      هر نشانی داشتم افتاد بـه خاک

یک نشان داریـم ایـنک هـرجوان      تقـدیـم تـو بـاد مشتی استخوان

مـا معما ییـم د ر جا یی  نهـا ن      استخوانیم بی پـلاک وبی نشان

هرشهیدی بـود بی نـام ونشان      رو  زیـارت  کـن  ان  جا  و  مـکان

من  کنـارت  خفتـه ام در انتـظار      تـا بـیـایی  مـادرم  ای یـا د گـا ر

سالهـا در خاک غربـت  بـوده ام      درد  دل کـن در فـراغت بـوده ام

خفتـه ا م  مـا د ر . دارم  ا ر ز و      تـو  بـیـا بـاز کـن بـا  مـن  گفتگو

              نثار خون شهدا  صلوات                                                                           

  مجید اسکندری تاریخ   21 /3 /1393                             

عا بد حا کم


عابدی بودحاکمی درشهری دور         روز و شب می تاخت  تا دریای نور

دایمآ   داشتی  نبرد  با جاهلان          تا  شو ند   راضی   جمع   عابدان

عمر  خود   کردی   نثار  مردمان         غافل ا ز خود  بود و جمع  همرهان

روزگار بر گشت  و  چرخ  بی وفا         نا تــو ا نش   کـــرد  ا ز  ر ا ه   جفا

جاهلی از جاهـلان جایش گرفت         ا ز  قضا ی   روزگار   کارش  گرفت

کار انها سکه  شد با هرج و مرج         مردمان  بی  پو ل  افتادند  به  رنج

مر د  عـا بد  نیز  د ر  د ا م  تبا ر         شد  ا سـیر   تهمت   ا ن   نا بکا ر

سا لـها بگذشت  مردم  د ر بد ر         کس  نبو د   گیرد  ا ز   عا بــد  خبر

مردمی برخاست با جنگ وستیز         پیکردشمن شکست باجست وخیز

به یک ترفند سیاهچال باز کردند         نبرد ی  بی ا مان    ا غــا ز   کردند

بریدند   بند  ا ز  د ستا ن   یاران         گرفتا ر  ا مد  ا ن  جا هــل  نا د ا ن 

ا سیر  گشتند  تما م  زور مندان         همه محبو س  بند  و  کُند و  زندان 

به  ازادی  رسیدند   عـابدان   باز        تـلا ش و  همـتی  شد   قصه  و راز

                                                                                         

                         مجید اسکندری  19 /3 /1393           

قصد شیطا ن بو د فنا ی انقلاب ./

و قتی  که   حر ف   صلح   می یا د          خاطرات  تلخ  جنگ  به صبح  می یا د

جنگ تحمیلی و هشت سا ل  دفاع          ا ن  شهید ا نی  که  گفتند  ا ل  وداع 

خیل  جا نبا ز ا ن   پا ک  سر ز مین          ا ن   صبو رانی   که  ا فتا د ند   ز مین 

صلح   ا مر یکا  پر  ا ز د ر د  و  غمه          د شمن   ما   د شمن   مر د   و   ز نه

یا د   مر د ا ن   شهید   نا و چه ها          یا د   پیکا ن    و   سهند   و   لا له ها

یا د  جاسوسان  ا و  د ر دست  ما          حمله  کرد  تا  با ز ستا ند   د ست  ما

یا د  طو فا ن  طبس  د ر جنگ  ا و           یا د    تحر یم    و    تجا و ز ها ی   ا و 

یا د  ا ن  سر ما یه ء   ایران  ز مین          ثروت  و  سرمایه ها  د ر  د ست   کین

یا د   بمبا ر ا ن   سکو ها ی   نفت          تا  بسو ز د   صنعت  ما  هر چه هست

رحم  نکرد  بر کودک و پیر و  جو ا ن          یا د    سیصد   لا له ء   خر د   و  کلا ن

نا و  ا مر یکا  هد ف  کر د ا سما ن          با  سقو طی  کشت  مر د م  ا نز ما ن

یا د   بمبا ر ا ن    جبهه.  پل   فا و          حمله کرد  با چند  پرش  ا ز ر و ی  نا و

یا د  مر د ا ن   شهید   هسته ا ی          گوی چه صلحی است باخصم بسته ای

قصد  شیطا ن  بو د   فنا ی  انقلاب         د ر  پس   ا ین  کینه و ر ز ی  بی جواب

هرچه شیطان داشت روکردروی میز         مشت  خو د  باز  کرد  با  جنگ و  ستیز

                                                                                                         

                    مجید اسکندری تاریخ  17 / 3 /1393


  

سالروز رحلت امام خمینی تسلیت باد./

اماما   تو  بو د ی  ا مید  و  مرادم           به روز جدایی  کنو ن  تشنه  کامم 

تو   ازاده    بو د ی   نما د    وطن           تو  زیبنده   بودی  به  نا م  و سخن

تو  د ست خد ا  با  ستم   دیدگان          تو  نو ر  خد ا   با   جفا   د ید گا ن

تو  بر کنده ای ظلم  و  جور  و جفا          برون   رانده ای   دشمن  د ین  ما

کنون ماه خرداد بسوگت نشستیم           به هر سا ل خرداد  بیاد تو هستیم

خمینی  پد ر   بو د  و  مرد   زمان           خمینی  عزیز بو د  و  پیش  از  زمان

خمینی شفیع  بـود  و روح  و روان           خمینی  بهار  بو د  و  صاحب  قر ان

به وقت  عزایت  دلم   غرقه  خون           غمت   نا گو ا ر   و   رخ م   نیلگو ن

اماما   به  یادت  همه  بی قراریم            چو    ا بر   بهاری   همه   اشکباریم 

به شوق تو  بودیم برای تو  بودیم            ز هجر تو سوختیم همه لب بدوختیم

ابر مرد  تاریخ  شکستی  تو  بتها            یگانه  تو   بو د ی   اماما   تـو   تنها

اگر پر  کشید ی تو  ا ز  خا نه ات           چو شمعی  بسوختی به کاشانـهات

و لا یـت  علی بـود و یـار امـام          چو  پیمان   ببستیم  به  یار امام

همه گردشمع ایم و پروانه وار           بگردیم  به  دورش  چو  دیوانه وار

سلام  بر  تو ای  رهبر قهرمان          تو  روشن گری داده ای  این زمان 

به یاد نبوغت  به راهت  قسم          همه  اشکباریم  به  نامت  قسم 

اگرلطف حق شاملاست انزمان         همـه  در  رکـا ب  ا مـا م  زمـا ن

                                                                                              

                           مجید اسکندری ./  14 /3 /1392 


 


گر گذارت فتد ارامگه یار

گر   گذ ا ر ت   فتد   ا ر ا مگه   یا ر          ا شک   حسر ت   نبو د   چا ر هء  کا ر
بهر دوست  در غم  ا و  نا له  مکن          اشک زیباست ولی درد وغمی تازه مکن
ا لحمد     بخو ا ن     ا یه ء    نا ب         صلو  ا  ت      بفر ست      بهر    ثو ا ب
یا د  کن  ا ز  ر و ز گا ر ا ن   قد یم          ر و      تلا و ت     کن    قر ا ن    کر یم
می رویم نوبت به نوبت سوی  مرگ         می شویم   تسلیم  حق  در کوی  مرگ
توشه ای ما بسته ایم ازنیک و خیر         جزه ء   حقیقت   بی نیازیم  ما   به  غیر
ما همه دلداده  هستیم سوی حق         می رسد   نوبت  به   ما   ا و ا ی   حق
جسم فانیست  می رود در قعر گور         ر و ح   ا ز ا د  می شو د  ا نسو ی  نو ر
چو ن بمیریم عاقبت ما  ر ا چه باک         ا ین تن  خا کی  شو د  تبد یل به  خا ک
روح بی جسم در جوی ارام و سرد         چو ن  ببیند  جسم  خو یش  را  د ر نبر د
خواهشی دارم از دوستان  خویش         تا   قیامت   نیک  با شید   بهر   خو یش
                                                                                                       
                              مجید اسکندری./  9 / 3 / 1393