ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
اربـعـیــن شــه دیــن بــاز چــه غــوغـا دارد عـاشقـان گـرد حـرم تـازه تـمـاشـا دارد
قـصــهء عـشـق حـسین بــاز شنـیـدن دارد مــرغ دل بـهـر سفـر قـصـد پـریـدن دارد
شـرح دلــدادگی عـاشق و مـعشو ق ببـین لحظـهء وصـل عـزیـزان چـه تمـاشا دارد
شه دین است و همه گرد وجودش به فغان عـاشقـان حــرمـش جـمـلـه تـمـنـادارد
مجید اسکندری 1393/9/22
ای دردی و درمـانی ای رؤف و رحـمـانـی
ای حلال هرسختی ای امـید هـر بـختـی
ای رحیم تـنـهایی ای کــریـم سامـانـی
همرازی و همراهی هم یـاور و هم یـاری
داد از غم و بیـماری لطفـی بنـمـا بــاری
ای شـاهــد بــازاری ما خواب وتـو بیداری
از غفلت و نـاکـامی مـا را بـنـمـا یـــاری
ای امـیـد هـر کـاری بـر مـا مپسنـد زاری
بـیـنـایی و بــرنــایی هـرکـار تـو تـوانـایـی
از درد پــریـشـا نـی بـر مـا بـرسـان یـاری
ای داد ز بـــدکــاران بــیــداد ز مــکــاران
مـا جمله گـرفتـاریم در بــنـد ستمکاریـم
درمـانده و در راهیم مـا جمله خطاکـاریـم
هم نـاری وهم ابی بـرکـل جهان شاهی
از درد و گـــرفـتـاری مــا را بــنـمـا یــاری
ما را تـو سرانجامی ای یـگانـه هـر جایی
مجید اسکندری 1393/9/1