فغان از روزگار بی قراری (زبان محلی)

دلی پـــر کـیـنـه از درد فـراوون     غـمـی جـانـسوز از دیــدار یـارون 

جفادیدوم مـو ازدوستان بسیار     دلم غمگین و جسم اوبیده بیمار

جوونی رهد وپیری مانده غصه     هـزارون درد و غــم ابـیـده قـصـه

کمرخم بیده پای دولت دوست     بهایش درد و غم یارحمت اوست

گـــرفـتــار غــم و بـیـمـار دردم      اسیـر رنـــج  دل و درد  مـــردوم

دلـم غمگین ا ی جـور زمــونـه      تــنــــم بـیـمـار ای دور خــزونـــه

مو تنهاموندمه بیذوق وغمگین      فـلک ونـده بگردن طوق سنگین

نشستم خلوت خود دل بیـمار      پناه بـردوم به غم بااشک بسیار

دلم ایخواست غمهانه بـره باد      مو دی نیخوم گذشتـنـه کنم یاد

دلا پـــر درد از چشم انتـظوری      فــغــان از روزگـــار بــی قــروری

خـداونـدا بـگیر دستان دردمنـد      نـبـیـنـد هیچ گــزنــدی ارزومـنـد

خـداونــدا بـیـار روزهای شادی      نیـار درمـانـدگـی حـتی بـیـادی

                 مجید اسکندری 1393/10/18