د ر ا ن دو ر ا ن د و ر بی بها ر ا ن خو ا نین حا کما ن ر و ز گا ر ا ن
ستمکا ر ا ن تا ر یخ گذ شته آ سا رت بر د ه ا ند نسل گذ شته
در این روستا نشان از مردمی بود نشا ن ا ز همت جا نا نه ا ی بود
که قوت ر و ز شان خو ن جگر بو د شب ا ر ا مشان وقت سحر بو د
د لا خو نین ز بید ا د ز ما نه فقیر ی خیمه ز د بر کنج خا نه
ز صبح تا شا م با ید بر د گی کر د به جا ی قو ت ر و ز هم بند گی کرد
به جای نا ن شب د ر ما ند گی بود د ر و ن سفر ها شر مند گی بو د
چه شبها که شکمها نا ن ندیدند خو ر ا کیها د ر و ن خو ا ب دیدند
چه مادرها که شبها گشنه ما ند ند به جای خو اب شب بی خواب ماندند
چه طفلانی که بی شیر گریه کردند ز فرط گشنگی شب صبح نکر د ند
و لی در سفره ها ی ا ن شیا طین ا ز ا نو ا ع خو را کیها ی ر نگین
چنا ن بز می به پا بو د نز د ا نا ن که گو یی جشن نو روز ا ست بهاران
کد ام منطق گو اه بو د ر و ز گار ا ن که فر یا د ی نبو د از یا د گا ر ا ن
مجید اسکند ر ی تا ریخ 91/9/10