درود بر یادگاران گذشته (دشت بزرگ)

د ر  ا ن  دو ر ا ن  د و ر  بی بها ر ا ن          خو ا نین    حا کما ن   ر و ز گا ر ا ن    
ستمکا  ر  ا  ن     تا ر یخ    گذ  شته          آ سا رت بر د ه ا ند  نسل  گذ شته 
در این  روستا  نشان  از  مردمی  بود          نشا ن   ا ز  همت  جا نا نه ا ی  بود

که قوت ر و ز شان  خو ن جگر بو د          شب  ا ر ا مشان  وقت  سحر بو د 

د لا    خو  نین   ز    بید ا د    ز ما نه          فقیر ی  خیمه  ز د   بر   کنج   خا نه 
ز صبح  تا شا م با ید بر د گی   کر د           به جا ی قو ت ر و ز هم  بند گی کرد
به جای نا ن شب د ر ما ند گی  بود           د ر و ن   سفر ها  شر مند گی  بو د 

چه شبها که شکمها  نا ن  ندیدند          خو ر ا کیها  د ر و ن  خو ا ب  دیدند 

چه مادرها که شبها گشنه ما ند ند           به جای خو اب شب بی خواب ماندند 
چه طفلانی که بی شیر گریه  کردند          ز فرط  گشنگی  شب  صبح  نکر د ند 
و لی در سفره ها ی  ا ن  شیا طین          ا ز    ا نو ا ع    خو را کیها ی    ر نگین
چنا ن بز می  به پا بو د  نز د   ا نا ن          که گو یی جشن  نو روز ا ست  بهاران
کد ام منطق گو اه بو د ر و ز  گار ا ن          که   فر یا د ی   نبو د  از  یا د گا ر ا ن 
                                                                                                      
                                 مجید اسکند ر ی تا ریخ 91/9/10