در این دنیای تلخ پر هیاهو

منم   مجر و ح    تا ر یخ    حو ا د ث         مقصر   کیست  یا  مسئو ل   و  با عث

د ر ا ین د و ر ا ن  تلخ بی سر انجام         همه  د ر  فکر  پو ل  و  لذ ت   و  کا م

تو گو یی د شمنی د یرینه با قیست         تکلم  نیست   هز ا ر  تر فند  با قیست

مرام حق کشی برپا ست هر ر و ز        چه رسمی نابجاست  از نسل دیروز 

ا گر  د لبسته باشی سخت به د نیا         تو   ا خر   همچو   مهما نی  د ر  ا نجا 
و لی  بهتر که  بند ی  کو  له  با ر ت         ر سید  ر و ز ت   کنی   تر ک  د یا ر ت
خد ا یا  تا  به  کی  د ر  بند   ظلمت         ند ا ر د    ز ر ه ا ی   د  نیا   حلا  و  ت
من  ا ز  یا ر ا ن  د یر و ز م   جد ا یم         نمی د ا نم   که   هستم  د ر  کجا یم
همه  یا ر ا ن  عا شق  ز و د  برفتند         و  لی   با ر   سفر   بستند   و   ر فتند 
کنون ما ما نده ایم پیما ن شکستیم         ا ما  ا نا ن  که  ر فتند  د ل   شکستند
خد ا یا شا هد ی. لب بسته هستم         به  شو ق  د ید نت من  تشنه  هستم 
ز مین تنگ ا ست و د ل د یو ا نهء تو         ند  ا  ر د    طا  قتی   ا  ین  بند ه ء  تو
چر ا با ید  کشد  د ل  ر نج  و محنت         مگر   سهمی    ند  ا  ر  د   ا  ز  محبت
منم   ا و ا ر ه ء  د شت  و  گذ ا ر م         تو  خو د   لطفی   نما   بر حا ل  ز ا ر م                                                                                                           
                        مجید ا سکند ر ی ./ تا ر یخ 1 / 5 / 1392