یـارب ا یـن رنگ و ریـا حـر بـهء کیست را ز ا یـن حـیـلهء د هـر منطق کیست
هـر کـه ر ا هو ش و کلا م می د ا نـد مـد عـی را بــی سـلا م مـی را نــد
هـرکه را صاحب نیـرنگ و ریـاه نیست چرا رنـگ دیـو ا ن طمعکار سـیاه نیست چرا
شـهر ا شـو ب شـد ه ا ز بـد عـت بـد هرچه اصل است دروغش شمرند مردم بـد
خلـق بـیما ر و نـد ا نـد چـه شو د فر د ا یش ر و زگـا رش گـرا ن و چه بـود فـرجا مش
خلق بـد نـا م شمرد هـرکـه زبـانـش بگـشو د نقـص کـا ر گــو یـد و گـر گـوش شنـود
هــر قــوم کـه ا ز چـا ره بجـا یی نــرسـد ا ز دانــش پـر فــیـض نـوا یـی نـبـر د
غـا فـل شـو د و شکو ه نـگـو یــد ز کسی در دام شکا رست و راهی نـجـویــد بـسی
می شـو د د ر د ا م ز و ر مـنـد ا ن ا سیر چو ن گر فتا ر ا ن و د ر بند و حقیر
فـر صتی خـو ا هیم کنیم ر ا ز و نـیا ز تـا بـجـو یـیم ر ا ه خو د با چشم با ز
و ا نگهی بـا د ا نـش و فـر هنگ فا ر س مـیـد هـیـم تـرویـج در مـرزهـا ی پا رس
مجید ا سکند ر ی ./ تا ر یخ 10 / 6 / 1391