تقدیم به مادران عزیز دشت بزرگ

ما د ر  ا ی   گنجینهء    اسر ا ر   مـن            ای  بـز ر گ  مـو جـو د جنت  یـار  من 
ما د ر  ا ی  محبـو بـتـرین  سرمایه ها            ای   قد و مت   ثر و ت    کا شا نه ها   
ا ی که  آ غو شت بـو د  محر ا ب  من            قبله گاه   و   سجده گاه   و  ذ کر  من
ا ی  یـگـا نـه   هـمـد م  دوران   عـمـر            ا ی  د عا یت   منجی  کـو ر ا ن   عمر
می ستا یم من تـو را  از جا ن  و  د ل            جایگاهت دردلم تا سرنهم بـرخاک وگل
جـان مــن  ارزانــی  هــر  شـعـر   تــو            مـن  فــدای   دامـن   پــر  مــهــر  تـــو
هستی ام را گـر چـه از ا ن مـن است            ایـن  هما ن پر و ر د هء جـا ن تـو است
هر  چه  د ا ر م  گـر بـر یـز م  پا ی تـو            د ر   ا ز ا ی  یـک   شـب   لا لا ی  تـو 
من ندارم توشه ای ازخودکنم قربان تو            جا ن  شیـریـن  اسـت  در فـرمـان  تــو 
من  چه  گـو یم از همه  عشق و عطا            بـا زبـان نـا تـوان از ان همه لطف و صفا 
کـی  تــو ا نـم  مــزد  زحمـا ت  تـو  را            گو شه ای از همت و ایثـار زیبـای تـو را
د ر دلـم جـبـران  سـازم  نــزد خو یش            بـا کــدامـین  منـطق  و کـردار خـو یـش

ا ز  خـدا  خـو ا هــم  بـخشـد  مــادرم            حـق  خـویشتن  را  ا ز  جــان  و   تـنـم 

                                                                                                          
                                    مجید اسکندری  تاریخ  91/1/5