عا بد حا کم

عابدی بودحاکمی درشهری دور         روز و شب می تاخت  تا دریای نور

دایمآ   داشتی  نبرد  با جاهلان          تا  شو ند   راضی   جمع   عابدان

عمر  خود   کردی   نثار  مردمان         غافل ا ز خود  بود و جمع  همرهان

روزگار بر گشت  و  چرخ  بی وفا         نا تــو ا نش   کـــرد  ا ز  ر ا ه   جفا

جاهلی از جاهـلان جایش گرفت         ا ز  قضا ی   روزگار   کارش  گرفت

کار انها سکه  شد با هرج و مرج         مردمان  بی  پو ل  افتادند  به  رنج

مر د  عـا بد  نیز  د ر  د ا م  تبا ر         شد  ا سـیر   تهمت   ا ن   نا بکا ر

سا لـها بگذشت  مردم  د ر بد ر         کس  نبو د   گیرد  ا ز   عا بــد  خبر

مردمی برخاست با جنگ وستیز         پیکردشمن شکست باجست وخیز

به یک ترفند سیاهچال باز کردند         نبرد ی  بی ا مان    ا غــا ز   کردند

بریدند   بند  ا ز  د ستا ن   یاران         گرفتا ر  ا مد  ا ن  جا هــل  نا د ا ن 

ا سیر  گشتند  تما م  زور مندان         همه محبو س  بند  و  کُند و  زندان 

به  ازادی  رسیدند   عـابدان   باز        تـلا ش و  همـتی  شد   قصه  و راز

                         مجید اسکندری  19 /3 /1393